Bijkomende informatie

Zoon Martin Nittnaus aan het woord :

“Manila”

In 2015 heeft mijn vader mij een stukje wijngaard verstrekt genaamd "Manila" voor mijn eigen wijnexperimenten. Ik nam de "exotische" naam over zonder het te betwijfelen. "Onze" Manila is niet op de Filippijnen, maar aan de zuidkant van de jongensberg in Jois am Leithagebirge.

Later, toen ik mijn eerste druiven uit "Manila" in mijn handen hield, begon ik het mezelf af te vragen. Waarom smaakt het zo anders? En waarom heet deze wijngaard Manila? De oude wijnboer van wie we de wijngaard hadden gehuurd, legde het me uit.

Hij had eens een Filippijnse oogstarbeidster die in deze wijngaard werkte. De zon ging onder, ze keek over het meer Neusiedl.

"Het is hier zo mooi. Bijna net zo mooi als Manila" zei ze.     

Een paar dagen later ontmoette ik een vriend. Hij zag er behoorlijk uitgeput uit. Toen hem werd gevraagd wat hij had, antwoordde hij: "Ik ben gisteren teruggekomen van Manilla. Het is de lelijkste stad waar ik ooit ben geweest."  Ik moest lachen als een gek. Dat iets als zowel mooi als weerzinwekkend wordt beschouwd, veel kracht kan hebben. Het laat niet onverschillig. Het raakt. En blijft.

Manila betekent "Subversion" voor mijn wijnen. Chaos. Experiment. En de vreugde ervan.

Traditie is belangrijk, maar het is niet op mij van toepassing.